Luns, 16 de xullo.

Hoxe non madrugamos, non puxemos o despertador e xa eran as 10:00 cando acordamos neste lugar tranquilo no que se escoita o cantar do galo ademais de grilos, cigarras, paxaros e outros animaliños.

Despois de almorzar saímos cara a Odessa para visitar a cidade e con intención de pasar a tarde na praia. Paramos nun lugar que nos pareceu algo céntrico e demos cunha praza na que había un gran teatro no que precisamente esta semana se celebra o Festival Internacional de Cine de Odessa.

Nas súas inmediacións atopamos onde mercar un plano da cidade e con el nos orientamos ata chegar á Cidade Vella. A sofocante calor que facía de seguida deu paso a unha gran tormenta con chuvia torrencial e abundante aparato eléctrico polo que o resto da visita a Odessa fixémolo ou ben baixo a auga ou ben ás carreiras para protexernos dela. Que maneira de chover!!!

Coas dificultades propias de conducir por unha cidade grande e descoñecida, chegamos por fin ás Escaleiras de Potemkin con sona grazas á rodaxe da película “O acorazado de Potemkin”. Nese momento a chuvia arreciaba con forza e só nos animamos Rosalía e mais eu a seguir en busca delas para baixalas e subilas de novo: 192 chanzos!!!

Ás sete e media decidimos iniciar o camiño de volta a casa con intención de chegar a unha hora prudente pois a distancia entre Odessa e Velykodolins´ke é tan só de dez quilómetros…

O que en principio parecía que podía ser media hora de coche convertiuse en nada menos que ¡dúas horas e media! pois as estradas, ademais de ter mal firme, carecen de indicadores nos que figuren os nomes das localidades e tampouco aparece por ningures o nome ou número das estradas para tomalo como referencia. Así que en vez de chegar ás oito, atopamos a casiña ás dez e xa con noite pecha…

Duchas, ceas, algo de entretemento e a durmir que mañá temos intención de chegar ata Bilhorod-Dnistrovsky que é unha cidade situada no delta do Danubio. Sabemos que nesta localidade hai polo menos un orfanato e intentaremos dar con el pero témome que non podemos prometer nada… Xa vos contaremos se somos quen de atopalo e deixarlles algunhas das cousiñas que aínda temos por repartir.

Boas noites!!!